Нябожчыкава люстра (на белорусском языке) - Кристи Агата - Страница 21
- Предыдущая
- 21/21
Гэта была мальба - не пытанне.
Пуаро схiлiў галаву.
- Нiхто не даведаецца пра гэта ад мяне!
Мiс Лiнгард цiха сказала:
- Дзякуй вам.
* * *
Пазней, калi палiцыя прыйшла i пайшла, Пуаро знайшоў Рут Лэйк з мужам у садзе.
Яна сказала з выклiкам:
- Вы сапраўды думалi, што я зрабiла гэта, мiстэр Пуаро?
- Я ведаў, мадам, што вы не маглi зрабiць гэтага, ведаў, дзякуючы астрам.
- Астрам? Не разумею.
- Мадам, там былi чатыры сляды i ўсе толькi на бардзюры. Але калi б вы рвалi кветкi, там было б намнога болей. Значыцца, памiж вашым першым вiзiтам i другiм нехта загроб усе тыя сляды. Гэта магло быць зроблена толькi вiнаватым, i раз вашы сляды не былi знiшчаны, вы не былi вiнаватыя. З вас аўтаматычна спадала падазрэнне.
Твар Рут пасвятлеў.
- О, я разумею. Ведаеце, напэўна, гэта жахлiва, але мне нават шкада гэтай беднай жанчыны. Урэшце, яна згадзiлася хутчэй сама прызнацца, чым дазволiць арыштаваць мяне, - цi, ва ўсякiм разе, так яна думала. Гэта нават даволi высакародна. Страшна падумаць што яна стане перад судом як забойца.
Пуаро мякка сказаў:
- Не хвалюйцеся. Да гэтага не дойдзе. Доктар гаворыць, што ў яе вельмi кепска з сэрцам. Не шмат тыдняў яна пражыве.
- Добра, што будзе так. - Рут сарвала восеньскi крокус i бестурботна прытулiла яго да шчакi.
- Бедная жанчына, i чаму яна гэта зрабiла...
- Предыдущая
- 21/21