Novae epistolae obscurorum virorum. Epistolae honestae virorum Russorum, quas magister Constantinus - Семин Константин Викторович - Страница 15

Datum ex Calugum.

Epistolae Alexander Curvaturum ad Alexander Zacharius.

Salvate, meus fautor multissimus, qui nunc est generalis venerabilis, et omnino mundi ad suam pedes praeponerum! Me in honoria vestrum et victoriam divinas scribunt haec parvum carminae in dies meam mansionis ad litore Orientalis in Hessenis, et exspectatium transgressum Moenum.

Me scire multo divinus

Et optimum virorum,

Sed tamen bene firmatus

Me scire erat nullum.

Et esse non in Donbassum,

In omni mundi Rossis

Sic vos tam bellator firmum,

Et nunquam erit omnis.

Vos Dominus in terra hic,

Et mare vos reventur,

Et esse quod Deus sic

Vos, et non repentur.

Et sciro vestrum in aliis

Et mirificum terram,

Et expavero illum ducis,

Me haec tam scire eram.

Populus amor vos agis,

In dies et in nocte,

Quat sicut vos Dei Angelis,

Quod vos labore sorte.

Me non possum credo, qui vos tantum IV vel etiam III annorem retro erat sunt latrunculus silvanis, quod apere autocinetis et letarui illum heris in tenebris noctes mediae steppae Donbassum, sed nunc vos epulari sicut Imperator vel Rex alimodum. Vos nunc bone vivere, et habeo vos multum terram in Albaerossica, in Novaerossica et in Rossica tamen, et multibus pecuniensis donariis vos est herus in omnes χώρας mundi et Europae, et fabricam et viam vos etiam habeati, et totum duo respublicam labore ad vestrum vitae bene.

Et vos sic vivere divinae in vestrum regnum, et non curant de me – vestrum magister senis et infirmatis, et non scribere ad me, et non mittere pecuniam, sed me sunt parte grossum vestrum animae, et me studiam vos omnium tamen ars politicis, sine quod vos non possunt etiam somniare de haec status, quod vos nunc habeo, et vos decet reverentiam ad me et grates. Vestrum amicus nunc tangerui malissimus temporem in illum vitae, qui sic malum temporem non essent etiam in Regiminis Soveticus; haec ductum in omnia terra communistis, – vulgus populum nos suppetiam, sed nunc omnes viri in Rossica – et multo Jugendliche non credo nos, ridisi sup nos et odio nos, et ergo nos non habeo pecuniam ad vita cum uxorem advocatis, muneris ad illum, vinum italiensis et francogallicas, puerum pavum et mollis ad ludum privatum, et aliquando inopiam primum vitis!

Quando dominatio Ecclesiam Vaticanum in Occidentis satus sum vergere in labis, et postquam et Ecclesia Ortodoxis in Rossicae et in Greciae quoque deperdero totum flammae suo, et quando potestatis desererui illum tamen, – in haec tempore saecularis systemae educationis assumptum in omnes terris, qui brevi temporem nuper libertatis nactum ex dominationis ecclesiam, sic status et imperium, qui retro habeo hac Ecclesia Romana vel etiam multum! Minister educationis faciei sicut Sanctissimus Papa, illum administratoris primum – sicut Curtisani, Cardinalis et aliquando homines ex Curiae Romanae, qua in Roma est, et haec Curiam durum similitudinis nostro Ministerium, et Moskvae sicit Roma, et localis ministri et praefecti sicut episcopi antiqualis, et ministeriam subjectis et districtis scholae-fictionis sicut dioecesis, et rectori et decani talis abbatis, et multium Universitates, Institutis et academiam in amplum et parvum civis rossicus – sic monasteriam, et scholis in civis et vicis sic ecclesiam, et magistris in hac scholis – nostrum praedicatoris, et studenti ex Institutis paedagogiensis talis ex seminariam discipulis.

Nos cogitare, quo dominatio nostre erit durare milies annorem, et qui illa erit perennis, quat dominatio Ecclesiam Romanae, sed vita durum saevitiam ad nos, et me nunc me morbiam valde sunt, et non habeo solacium alimodum.

Et sicut me nunc in calamitatis cum caput, me imprecari ad vos, quat scribunt, qui «Dominus – illuminatio mea», et vos est Dominus meus, et ergo me clamare ad vos in malum meum. Nunc ex omnes tenebris locis evasi aliquandum homines, – iungis in massae, – iuvenes et copelam, et omnes haec volo decidi de veritas et falsiloquiam, et habendi suffragiam suam atomis, et illum non tribuit magistris scholaris et nostrum amicis ex Universitates, et hac est rebellium et aufstandis contro ordinis regalis, et me nunquam non potest deportare haec, quod me est vir dignitatibus conservatoris, et me, sicut Flaccus suam (quamvis et Quinta non habeo tam divinae Latina, sicut me habeo, et haec vir erat sunt illitteratum et affatim profanis qui in philosophiam, qui in litterarum, sed ipse interdum tradidi acutis indicii) «odi profanum vulgus et arceo».

Me scire, quo vos est vir verum Dignas et Eudaemonis, et vos est «Heldus nostrum temporem», quod scribunt Lermontovus, et, – quod putant me et omnes magistris nostris, – vos est etiam verum Sanctus Modernis, et vos est nostra extrema et letcitis fiducia, et non est aliqua in mundi, et non erit in millennium!

Valete!